Woestijn overleefd:) - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Carolien Pelkwijk - WaarBenJij.nu Woestijn overleefd:) - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Carolien Pelkwijk - WaarBenJij.nu

Woestijn overleefd:)

Door: Carolien

Blijf op de hoogte en volg Carolien

04 Februari 2010 | Australië, Adelaide

Heey:)

Heeerlijk, vandaag in Adelaide aangekomen met een hele gezellige bustour. Ik moet zeggen het was heel mooi en alles, in de woestijn, maar ik ben blij dat ik er uit ben. Het is echt geen pretje daar in de zomer. (45graden overdag, 25 in de nacht) Na deze hele leerzame 3daagse tour met de eerst nacht 4 uur slaap en de tweede nacht 5 uur slaap was ik echt kapot (letterlijk). Mijn conditie is flik achteruit gegaan de afgelopen 3 maanden en de 3e dag (van de 3daagse tour) hadden we een wandeling van 3,5 uur. Meestal vind ik dat niet zo erg maar, de eerste dag hadden we ook een paar uur gelopen en dat had ik op mijn wandelschoenen gedaan, prima zou je zeggen daar zijn ze ook voor. Maar de afgelopen maanden heb ik ze nooit aan gehad, heb alles op mijn slippers gewandeld en had dus na die eerst dag behoorlijke blaren op mijn hakken. De tweede dag hadden we nog een wandeling van 10km dat ik op me slippers gelopen had, geen enkel probleem en een prachtige wandeling, om Uluru (die grote steen). De 3e dag, gingen we naar kings Canyon (prachtig trouwens) en dat was meer een berg wandeling dan een standaard wandeling en we mochten dat niet op onze slippers doen van de gids. Fijn, dacht ik, met die blaren, maarja ik ben geen watje dus heb alles gezellig mee gewandeld en het ging eigenlijk best wel goed. Genoten van de prachtige natuur en alle weetjes die onze gids wist te vertellen, al met al een heel interesante tour. Dat is te tour met Uluru (die grote steen die van kleur veranderd bij zonsondergang en opkomst), en Kata Tjuta (vond ik persoonlijk indrukwekkender), dat is iets minder touristischer maar waarschijnlijk tegelijk met Uluru ontstaan (een paar milioen jaar geleden), het hele verhaal over hoe ze ontstaan zijn kan ik wel een keer vertellen als ik weer terug kom, maar Uluru is een steen en de Kata Tjuta zijn meerdere. Uluru gaat door tot ongeveer nog 5km onder de grond en Kata Tjuta rond de 12km. Je moet het gewoon gezien hebben om te begrijpen hoe indrukwekkend het is. En kings Canyon was ook prachtig, veel films zijn daar gemaakt.
Maarja op de weg terug naar Alice springs begon ik me niet zo geweldig te voelen en mijn blaren hielden maar niet op met pijn doen ook al had ik die schoenen al lang niet meer aan. Toen ik terug kwam in het hostel merkte ik dat mijn hele enkel opgezwollen was en ik had een flinke koorts. Dat was dus wat minder, Maaar ik leef nog en zoals ik al zei ik ben vanaag in Adelaide aan gekomen met een hele gezellige bus vol met meiden. We zijn net met z'n allen uit voor dinner geweest en gaan morgen met z'n allen stappen. Niks werken hier dus:P Dat was mijn plan hier in Adelaide, maar ik denk dat ik zo snel mogelijk een lift ga proberen te vinden naar Melbourne. Er is niet zo veel te doen in Adelaide en mijn vlucht naar newzeeland (ben heel erg enthousiast voor dat) vertrekt vanuit Melbourne. Toch is het lastig denk ik om voor anderhalve maand werk te vinden. anderhalve maand, en dan is het verhaal voor mij in Australie alweer over, dat gaat zo snel!!
Phoebe mailde me ook net, of ik in maart weer bij ze kon komen werken... de jongens miste me en ik had het eerder aangeboden. Ik weet het nog niet, dan moet ik weer helemaal daar heen en het is zo lekker koel hier. Heerlijk, ik heb vandaag sinds een maand weer een broek aan:P:D (25graden)

Ohwja en ik weet niet of ik het al gezegd had in mijn blog maar ik ben van plan om ander halve maand tot 2 maanden langer weg te blijven. Dan ben ik in newzeeland en heb ik iets langer te tijd om van de winter en sneeuw te genieten, ik weet dat jullie er inmiddels genoeg van hebben:P, maar ik moet toch bekennen dat ik wel heel graag weer eens sneeuw wil zien.
Ik moet het allemaal nog regelen hoor maar ik weet zeker dat ik er spijt van krijg als ik het niet ga doen.

Liefs

  • 04 Februari 2010 - 17:15

    Natalie M.:

    Lieve carolien; ik vind het toch zo leuk zo met je te schrijven. En vergeef me mijn eigen herinneringen uit 1964/'65 maar toen ik net zo oud was als jij..wat ik vooral zo prettig en herkenbaar vind is de manier waarop jullie jonge mensen met elkaar optrekken. en alles in 1x typen (ik stoor me echt niet aan taalfouten...iedereen maakt ze toch al tegenwoordig en ik ben niet zo onderwijzerig..)blijf ik je aanraden: dat lucht het beste op en je bent alles kwijt. Je voeten on slippers: heerlijk: ik kan je vertellen dat ik het in de USA leerde en nooit kwijtgeraakt ben..in de tropen zijn blote voeten ook fijn, maar hier is dat helaas niet te doen..mijn dochter Jane houdt er ook zo van en heeft het ook nooit koud, net als ik...je lijkt ook in veel opzichten op je moeder, maar dat zegt ze zelf ook tegen me! Pijnlijke voeten in soda of in de zee of in badedas..en een gezonde slaap is de beste medicijn...wij vierden Marnix'80e verjaardag in de Krent eergisteren en wat gingen er veel telefoontjes aan vooraf...het was heel geanimeerd en gezellig, en marnix blijft het kleine broertje voor de een en een schat van een oom/vriend/schoonzoon voor de anderen..ik kijk nu naar buiten waar de zon ondergaar..de laatste sneeuw en ijs kun je nog zien en ook voelen als je fietst zoals ik vandaag. Toch kan ik me heel goed indenken dat die woestijnhitte je nu wel tegen gaat staan: je kunt er zo inert van worden als ik me goed herinner, toch bleef ik altijd doordenken: kan dat moeilijk stoppen..soms wou ik wel dat dat kon, maar meestal heeft mijn nuchterheid juist me uit tè emotionele situaties gered...het allerbeste is, lieve, kleine nicht: je hart volgen, want dat is het weten wat je goed en fout kunt doen of zoiets! Omhelsd uit nederland=angeren, waar de sneeuwklokjes brutaler worden..en mijn beesten en kinderen het allemaal goed maken...xxx
    natalie m. da costa.

  • 04 Februari 2010 - 18:53

    Katinka:

    Carolientjééé!

    Wat een verhaal! Volgens mij heb je het echt super naar je zin en geniet je van alles en iedereen om je heen! Moet ook! Ben nu alweer benieuwd naar nieuwe foto's! Je foto's werden steeds mooier!
    En nu met dit weer hier ben ik zeker jaloers op die tempraturen en de vrijheid die je hebt, het is hier nu toch wel erg beperkt!

    Houdt je ons op de hoogte?! Van je avonturen je wanneer je nou terug komt?

    Trouwens wat super dat dat gezin je nog op belde! Goed teken! En iets waar je dus altijd op terug kan vallen is wel fijn denk k zo daar aan de andere kant van de wereld!

    Veel liefs, uit dit koude kikkerlandje!

    xxx

  • 10 Februari 2010 - 17:17

    Paula:

    lieve carolien , toch voelt als de gek aansteken , als je over zulke temperaturen spreekt.
    nou wij hebben lekker sneeuw!!en gure wind en gladheid opde wegen, dat is ook leuk hoor!!
    je overweging om te blijven is super, bekijk het van alle kanten en wat je ook besluit ,als je er van geniet is het goed, alzo sprak je oude wijze buurvrouw.
Carolien

Actief sinds 04 Okt. 2009
Verslag gelezen: 112
Totaal aantal bezoekers 18956

Voorgaande reizen:

20 Oktober 2009 - 24 Juli 2010

Down Under

Landen bezocht: